And death shall have no dominion (Çeviri)

Dylan Thomas'ın bu meşhur şiirini ilk kez The Weight of Water adlı filmde duymuştum. Daha önce Türkçe'ye müteaddit defalar çevrilmiş bu şiiri bir de ben çevireyim dedim. Her çeviri birbirine uymuyor, herkes çevirisine kendinden bir şeyler katıyor. Umut Sarıkaya'nın da dediği gibi: Benim de diyeceklerim var.

Sizi şiirle baş başa bırakıyorum:

Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.

Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.
Ölü adamlar -çıplak- bir olacaklar
Rüzgardaki adamla ve batı ayıyla;
Kemikleri tertemiz sıyrıldığında ve temiz kemikler dağıldığında,
Yıldızları olacak dirsekte ve ayakta;
Delirseler de akılları yerinde olacak,
Denizin dibine batsalar da tekrar çıkacaklar;
Aşıklar kaybolsa da aşk kaybolmayacak;
Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.

Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.
Denizin kıvrılmalarının altında
Boylu boyunca yatan onlar boşa ölmeyecek;
Gergide burulurken tendonlar koptuğunda,
Bir çembere bağlanmış, ama yine de kırılmayacaklar;
Ellerinde inanç ikiye bölünecek,
Ve tekboynuz kötülükler içlerinden geçecek;
Bütün uçları ayrılmış, çatlamayacaklar;
Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.

Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.
Artık martılar kulaklarında çığlık atamaz
Ya da dalgalar sahillerde gürültüyle kırılamaz;
Bir çiçeğin üflendiği yerde bir çiçek artık
Yağmurun darbelerine kaldıramaz kafasını;
Deli ve çiviler kadar ölü olsalar da,
Harflerin başları papatyalara çekiç gibi iniyor;
Güneşin altında ara vermek güneş kırılana dek,
Ve ölümün hükmünün geçtiği bir yer olmayacak.

-----şiirin orijinali--------

And Death Shall Have No Dominion

And death shall have no dominion.
Dead mean naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.