Friday, January 18, 2013
pür kıyamet
beş, toz ve köpük sesi
günün son rüzgarının soğuk nefesi
pürtelaş pürçığlık pür karmaşa
sakin ve veya aniden panik
binleniyor martılarca hava
dalga bir var oluş denklemidir
denizin var bir altı ve bir üstü
-yüzeyi enfes kırılgan-
bir balık bir martının gagasında
istanbul'u son kez gördü
barbaros'tan yukarı bir mahşer akıyor
çiseli yağmur, kirli metal kıyamet
beş, toz, çamur ve bir telaş bir telaş
her hücre kendi insanında azabını tadıyor
o büyük kalabalık birkaç saat içerisinde evlerinde döndü. ışıklar yakıldı, muhabbetler edildi. yemekler yendi, çaylar içildi. diziler seyredildi, sevişildi, uyundu. dışarısı hala soğuk, tek tük arabalar.
(6.12.2011)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment